W nawiązaniu do komunikatu z 12 maja 2019 r. w sprawie podjęcia czynności wyjaśniających w sprawie zachowania sędziego względem niepełnosprawnego oskarżonego informuję, że postanowieniem z 14 czerwca 2019 r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych sędzia Przemysław W. Radzik wszczął postępowanie dyscyplinarne przeciwko Joannie K., sędziemu Sądu Okręgowego w Łodzi i przedstawił jej zarzut popełnienia przewinienia dyscyplinarnego z art. 107 § 1 ustawy z 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, polegającego na uchybieniu godności urzędu przez to, że 24 lutego 2017 roku w Łodzi, jako przewodnicząca składu orzekającego w sprawie przeciwko ustalonemu oskarżonemu, podczas rozprawy, wydając oskarżonemu polecenie dotarcia do stołu sędziowskiego, dopuściła do sytuacji, że oskarżony, będący osobą niepełnosprawną w związku z amputacją nogi, poruszając się z miejsca dla osób oskarżonych do stołu sędziowskiego, a następnie wracając na swoje miejsce, przemieszczał się czołgając po podłodze za pomocą rąk i nogi, bez użycia kul ortopedycznych, wózka inwalidzkiego lub zapewnienia pomocy innej osoby, przez co naruszyła wynikający z art. 40 Konstytucji RP oraz art. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności zakaz poddawania poniżającemu traktowaniu, a także wynikający z art. 82 § 1 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych obowiązek postępowania zgodnie ze ślubowaniem sędziowskim, to jest zachowań przynoszących ujmę godności sędziego i naruszających zasady etyki zawodowej, określone w § 2, 4, 5 pkt 3, 12 pkt 1, 2 i 3 zbioru zasad etyki zawodowej sędziów.
W tej samej dacie, Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych sędzia Przemysław W. Radzik wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego przeciwko Agnieszce S., sędziemu Sądu Okręgowego w Łodzi i przedstawił jej zarzut popełnienia przewinienia dyscyplinarnego z art. 107 § 1 ustawy z 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, polegającego na uchybieniu godności urzędu przez to, że 24 lutego 2017 r., jako członek składu orzekającego w sprawie przeciwko ustalonemu oskarżonemu, podczas rozprawy, nie podjęła jakichkolwiek działań, w celu przeciwdziałania poniżającemu traktowaniu oskarżonego przez przewodniczącą składu sędziowskiego, skutkiem czego, oskarżony, będący osobą niepełnosprawną w związku z amputacją nogi, poruszając się z miejsca dla osób oskarżonych do stołu sędziowskiego celem przeprowadzenia czynności procesowych, a następnie wracając na swoje miejsce, przemieszczał się czołgając po podłodze za pomocą rąk i nogi, bez użycia kul ortopedycznych, wózka inwalidzkiego, czy zapewnienia pomocy innej osoby, przez co naruszyła art. 40 Konstytucji RP oraz art. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności a także wynikający z art. 82 § 1 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych obowiązek postępowania zgodnie ze ślubowaniem sędziowskim, w tym w szczególności obowiązek stania na straży prawa i kierowania się zasadami godności i uczciwości w służbie i poza nią, to jest zachowania przynoszącego ujmę godności sędziego i naruszającego zasady etyki zawodowej, określone w § 2, 4, 5 pkt 3, 12 pkt 1, 2 i 3 zbioru zasad etyki zawodowej sędziów.
Wskazując na powyższe informuję, że stosownie do treści art. 40 Konstytucji oraz art. art. 3 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności nikt nie może być poddawany torturom ani nieludzkiemu lub poniżającemu zachowaniu. Z kolei, zgodnie z art. 82 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych sędzia jest obowiązany postępować zgodnie ze ślubowaniem sędziowskim, którego rota, zgodnie z art. 66 tej ustawy, brzmi: „Ślubuje uroczyście jako sędzia sądu powszechnego służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa, obowiązki sędziego wypełniać sumiennie, dochować tajemnicy prawnie chronionej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności uczciwości”. Z kolei, zgodnie z przytoczonymi w treści zarzutów postanowieniami zbioru zasad etyki zawodowej sędziów:
- sędzia powinien zawsze kierować się zasadami uczciwości, godności, honoru, poczuciem obowiązku oraz przestrzegać dobrych obyczajów,
- sędzia powinien dbać o autorytet swojego urzędu, o dobro sadu w którym pracuje, a także o dobro wymiaru sprawiedliwości i ustrojową pozycję władzy sądowniczej,
- sędzia który naruszył zasady etyczne, powinien podjąć niezwłocznie działania zmierzające do usunięcia skutków tego naruszenia lub w inny sposób zadośćuczynić osobie dotkniętej takim postępowaniem.
(-) SSO Piotr Schab
Rzecznik Dyscyplinarny Sędziów Sądów Powszechnych